Öyledir.. İster yavaş yavaş planla, ister anlık hareket, ister...
İster her canlı ölümü tatmayı.
Korkar da, bazısı korkmaz; üstüne üstüne gider güyya..
Sanki ölüm yanıltılacak bir şeymiş gibi.
Nefes almak ne kadar involuntary -istemsiz, gönülsüz- bir refleksse, ölümü merak etmek, bazen dilemek de öyledir.
Hasta yatağında artık acı çekmemeyi, bitmesini dilersin; rüyalarında neler olabileceğini kurarsın; birinin canını almayı tahayyül edersin, sırf tecrübe etmek adına..
Olmadı, vasiyet yazarsın.. Sana niyeyse?
Bazen de yalanlar söyleyip, etrafını sakinleştirip, huzur içinde, taksinin tekini Boğaz'da durdurursun. Hop, atlarsın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder