26 Mart 2020 Perşembe

evde kalan

Korona günleriniz hayırlı olsun efeem..
Demek isterdik lakin giderek depresif bir hal almaya başladı bu durum.
Ben zaten evden zorla çıkan biriyim. Ama bunun dayatılması farklı bir şeymiş. İnsanın birden kendini bir George Orwell romanının içinde bulması, drone'larla sokakta gözlenmesi, maske takmaya zorlanması, elini bile nasıl yıkayacağının dikte edilmesi bambaşka..
İzleyecek film, dizi vs çok. (Kimse kitap okumayı düşünmüyor bu arada..)
İnternette ukalalık etmek, yalan yanlış haber servis etmek serbest.
Arkadaşlarınla telefonda geyik çevirmek zaten mecbur.
Ama ev çöp dolduğu zaman, ekmek bile kalmadığında bir koşu ajan gibi bakkala gitmek gerek.
Gece yatağına yattığında, yatabilirsen, yarın neyle vakit öldürsem diye kurgularken kafanda uyuyamamak, kabus görmemeye çalışmak demek ev hapsi..

Zuzu'yla, kuşlarla, ayılarımla zaten konuşuyordum. Şimdi artık makinalarla, kerevizle, buzdolabıyla filan da konuşmaya başladım. Eh hayırlı olsun, deliriyoruz.


7 Mart 2020 Cumartesi

ben kadınım


Zuzu'yla küstük bugün.. 10 dakka sürmedi, elime dalmıştı ya sıkıntıdan ya da işte kedidir ne yapsa şekli.. Sonra özür diledi. Hayvanların özrü, bilen bilir, kabul görür anında, öyle içtendir çünkü.
Neyse mirim, konumuza gelelim.. Kadınlar günümüz haftamız neyimizse, bize neler layık görmüşlerse hepiciği kutlu mutlu olsun.
Analar ağlamasın, di mi, sevgililer kavuşsun, ama ayıp olmasın, kızlar boğazlanmasın mesela, kurşunlanmasın kadınlar..
Kadınlar..
Hepiniz bizden çıktığınızı biliyonuz di mi.
Ben bir sürü sapan saçma şey yapmış olabilirim, vakti evvel, lakin hiçbirinden pişman değilim.
Sokaklarda sabahladığım da oldu, yeni tanıştığım adamların yanında uyandığım da..
Perihan Mağden bi zaman yazmıştı: Seviyorum sizi rimeli akmış yabancı yastıklarda kadınlar..

Tekrar dönelim.. Kedilerin, en haysiyetsiz olan aslanın bile asaleti güzelliği nereden gelir; asla dişilerle kapışmazlar, dövmezler, pati bile kaldırmazlar, gözlerini kırpar pusarlar, tırmık yerler gene devam..
Ama biz kadınlar, maalesef pusacak bir dünyada yaşamıyoruz. Tırnakları çıkartalım o vakit, saçları sallayalım, sokaklara çıkalım ve avaz avaz bağıralım: BEN KADINIM