Korona günleriniz hayırlı olsun efeem..
Demek isterdik lakin giderek depresif bir hal almaya başladı bu durum.
Ben zaten evden zorla çıkan biriyim. Ama bunun dayatılması farklı bir şeymiş. İnsanın birden kendini bir George Orwell romanının içinde bulması, drone'larla sokakta gözlenmesi, maske takmaya zorlanması, elini bile nasıl yıkayacağının dikte edilmesi bambaşka..
İzleyecek film, dizi vs çok. (Kimse kitap okumayı düşünmüyor bu arada..)
İnternette ukalalık etmek, yalan yanlış haber servis etmek serbest.
Arkadaşlarınla telefonda geyik çevirmek zaten mecbur.
Ama ev çöp dolduğu zaman, ekmek bile kalmadığında bir koşu ajan gibi bakkala gitmek gerek.
Gece yatağına yattığında, yatabilirsen, yarın neyle vakit öldürsem diye kurgularken kafanda uyuyamamak, kabus görmemeye çalışmak demek ev hapsi..
Zuzu'yla, kuşlarla, ayılarımla zaten konuşuyordum. Şimdi artık makinalarla, kerevizle, buzdolabıyla filan da konuşmaya başladım. Eh hayırlı olsun, deliriyoruz.
15 günü geçti ben de çıkmayalı, dizilerden sadece iki bölüm seyrettim, Westworld ve Homeland yeni sezon. Ekranlar beni kötü yapıyor, kitaplara dayandım okuyorum. Başlarda konsantre olmak zordu, şimdi rayına oturdu. Elimin altında Ian McEwan'ın Bizim Gibi Makineler'i, çok heyecanlı. Sen neler okuyorsun? Sağlıkta kavuşalım Ayşespor, iyi bak kendine Zuzu'ya. Biz yine canlılarla konuşalım ya, bitki hayvan :)
YanıtlaSilBen o iki diziyi de sevmiyorum. Gülmek için Curb Your Enthusiasm seyrediyorum. Kitaplara gelince Birds without Wings (Bernieres) zamanında Aylin vermişti. Biraz zor bi kitap ama tavsiye.. Ve tabii uyumadan evvel kedi hikayeleri..
SilBu arada ben de aylardır makyaj yapmayan ben, geçen gün aynanın karşısına geçtim rimeller, kalemler, rujlar.. Unutmuşum biraz ama iyi geldi valla..