Herkes bir şeyleri özlemiş ya, şu zor günlerde, hava olsun, toprak, deniz, babaanne baklavası, vs..
Peşine düşmüşler, 'serbest kaldıkları' an denizi, havayı, toprağı daha ne kadar yok edebiliriz, babaanneyi ne kadar üzebiliriz diye..
Ben kedimin sağlıklı bakışını özledim, hoplayıp zıplamasını..
Annemi özledim, ama sanki her yerde, Allahtan.. Sesi, 'Ayşe o öyle değil böyle' şekli..
Abimi özledim, o inanmasa da, yeğenlerimi..
Evde bol miktar defter kitap resim mevcut, eskiler matbuat der.
Ben de epey arşivciyimdir; özlediğinde bazı şeyleri insan ansiklopedi gibi sarılır onlara.
Ya da onlar, insana yol gösterir, çizer özlediklerine.
Bu bir var oluş kayması gibi; Diriliş filan diyorlar ya, aman ha, kanmayınız ölmediniz, dirilmediniz de..
Sadece ezberletmişler bize özlemeyi.
