yeni yılınız kutlu olsun

Hoppa yeni bir yıl daha mı?
İstemiyoruz kardeşim, biz eskilerini seviyoruz.
Metallica tişörtüyle Puma konçlu ayakkabılarla gezdiğimiz zamanı istiyoruz.
Suruç muruç istemiyoruz, bir yılda iki genel seçim istemiyoruz.

Yeni yıl gelmesin kardeşim.
Kocalar eski karılarını öldürmesin.
Pisliğin teki kaldırımda yatan kediyi arabanın altına itmesin.
Gelmesin abicim.
Lapa lapa yağmasın kar.
Hak etmiyoruz.

nereye gidipdurun

Geçen gece bana buranın en kadim, Marmarisli adamı 'Benim de artık buralardan gitme zamanım geldi' dedi.
Noldu, dedim, 'Ayşe artık burada da yaşanacak bir şey kalmadı' dedi.
Bu adam 60'ına geliyor, hayatının herhalde yarısını Marmaris'te geçirmiş.
Biz ona 'hoca' deriz.
Yıllardır yok dövme yapar, yok bar işletir, bazen boncuk dizer...
Şimdi kim atıyor Hoca'yı Marmaris'ten?
Kendisi.
Neden?
'Burası da bozuldu be' dedi.
Birkaç ay önce 'Bize bişey olmaz burası kurtarılmış bölge' diyen adam, hem 58 yaşında hem 5 parasız..
Bu ülkeyi terk etmeye bu kadar niyetliyse..

gülsuyu

Bir sürü film seyredebilirim, bir sürü dizi.. Ama ben Rose Water'a denk geldim.
İranlı bir adamın kendi ülkesinde nasıl işkenceye maruz kaldığına tanık oldum.
Sorgudayken Leonard Cohen'in Dance me to the end of Love dansı, takdire şayandı...
E budur.

mavi

Tamam, bir kedi gördüm. Maviydi...
Bir kez beni hapsetmeye çalışırsanız mavi olursunuz, siz de.
Bana bağırmayacaksın.
Bir şeyler yüklemeyecek atfetmeyeceksin.
Ne çok şey var konuşulacak..
Ya da hepten duyuları yitirsek, "Perfect Sense"i seyreden?
Ben böyle sabaha kadar yazarım.
Ve fakat..
Anlaşılmadıktan sonra neye yarar be gülüm

bir yemin ettim ki

Bugün sevgili arkadaşım Kıvılcım'la yemin etmeye gittik.
Neye?
Ben 'namusum ve şerefim üzerine' doğru düzgün tercüme yapacağıma, Kıvılcım da sıkılmadan adliyede durmaya...
Çünkü adliyede beklemek sabır ister. Hakim seni istediği zaman kabul eder, mübaşir sana en nefret ettiği çocukluk arkadaşınmış gibi bağırır..
Ama ben böyle bir şey görmedim.
Biz birkaç 100 kişi, yazıyla yüzlerce kişi, bugün Muğla Adliyesi'nde resmen süründük!
Hikaye şu: bilirkişi yemini edeceğiz, talebimizin kabul olduğuna dair bile internet sitesinde açıklama yapılmazken; biz kalktık, yüzlerce mühendis, mimar, bilgisayar uzmanı, ziraatçi, haritacı, doktor, avukat, mütercim vs adliyede yerimizi aldık.. (Zaten danışmadaki adamın müstehzi bakışıyla 'Ha buyrun arkaya alalım sizi' demesinden belliydi..)
Bekle bekle, neyse, biz 'civil' bir şekilde içeri alınıp yemin etmeyi beklerken..
'Mübaşir' gardiyan çıktı ve tek tek ismimizi bağırmaya başladı.
Sanırsın 'Shawshank Redemption'dayız, hücrelerimize çağrılıyoruz!
Ne soyadı sırası var ne bir şey, öyle adamın dibinde 'Allahım benim ismimi söylesin' diye bekliyoruz.
Sonra birimizin aklına geldi, internete bakmak; 'Sayın Muğla Adliyesi'nin daha o sabah yayınlamaya 'gerek gördüğü' sıra listesine...
Kıvılcım'la yıkıldık tabii; onca saat ayakta beklediğine mi yanarsın, kendini salak gibi hissettiğine mi..
Arada isim okunacak diye ne bir şey yiyebildik ne içebildik, tuvalete gitmedik.
1991 Hukuk girişliyim. Biz 'Yaz kızım' denilen kuşağın çocukları, öğrencileriyiz. Bizim staj yaptığımız duruşma salonlarında bilgisayarlar filan yoktu; ne davacı görebilirdi ne davalı hakimin birebir dediklerini..
Ama avukat yeminini gayet güzel hep birlikte Baro'da yaptığımızı hatırlıyorum.
Yıl 2015. Muğla Adliyesi'nin Ağır Ceza bekleme salonunda eşek kadar bir LCD ekran var.
Çok mu zordu bilirkişilik için gelen onca üniversite mezununu, meslek sahibini sırayla içeri almak?
Sağlık Ocağı'nda bile ne zaman hangi doktorun sizi kabul edeceğini biliyorsunuz.
Adliye, zor tabii :)

isyan

Kırıldı her yanım..
Bak bak baro başkanı öldürülüyor, filme çekiyoruz.
Benim bu derdim...
Gasteciler itiraz etmiş tutuklanmalarına, dalga geçiyoruz.
Ne yağan yağmurda..
Minik kızlar ölmüş, hay allah koruyamadık.
Ne yalancı sonbaharda...
Gazla mı büyüdük (tabii öyle bir nesil var, yarattınız zira), çilekeş bir milletiz çekeriz.
Ne bomboş sokaklarda...
Biz Türklere şantaj sökmez.
İSYAAAAAAAN
Beni bu derde sen attın
Gitmezsen kafa hep dumaaaaaaan