Bugün Marmaris pazarına gittim standart, her perşembe yapmaya çalıştığım üzere.
Artık en çok pazarda sosyalleşiyorum; bütün hatunları tanıyorum, kerevizci adamı, sadece mantar satan amcayı, otçu teyzeyi, bizim peynirci biraderler zaten malum...
Girişteki domatesçim bana kendine ayırdığı domatesleri verdi mesela geç geldiğim için, vs...
Herbiri verdiğin paranın üstüne mal koyuyor torbana. Seçmene izin verdikleri gibi, halini hatrını sorarlar, ama gerçek...
Çıkışta seni bekleyen taksi, "Abla, ben senin evi biliyom, teyzem de yanında mı" diye alır, para bile istememeye kalkar, şerefsiz!
İstanbul'dan çok farklı di mi, bro?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder