how i hate my mother

Annem öğretmen benim. Feci öğretmen. Hala. Didaktik.
İlkokulda bayrak törenine giderken beni nefret ettiğim bir hırkayla giydirdiğini hatırlıyorum ilk. Turuncu. Kendisi örmüştü. Zira giymek gerekiyordu. Giydik.
Daha önce en sevdiğim oyuncak hayvanımı, Cici Dede Havhav, yıkadığını ve kötü koktuğu için çöpe attığımızı da hatırlıyorum.
Eve kadar beni takip eden kediler için ertesi gün söylediği "Bizim kasap onları beslemeye karar vermiş" yalanını da hatırlıyorum...
Çocuktan saklanmaz bir şey. Ama çocuktur da, çocukluk eder.
Benim o turuncu şeyden tiksindiğimi anlayınca vitrinde beğendiğim şeyin aynısını kendisi yapıp bana hediye eden de annem. Abime gaz verip Cici Dede Havhav yerine ayı Kocaoğlan'ı aldıran da annem. Seneler sonra kendi kedi besleme fobisini yenip, eve Maviş'i davet eden de annem.
Öğretmen.