Ben bütün rüyalarımı hatırlarım.
Bazısı gördüğünü bile bilmez, ben film çeviririm halbuki, arada uyanır geri dönmek isterim filmin sonu noldu diye, olmaz, başkası başlar..
Geçen gece babamı -ki onu her akşam görüyorum- dayımın mutfağında çukulata yerken gördüm; ama öyle böyle değil çukulataları sömürüyordu, bir baktım evin her tarafı ezilmekte olan çukulatalarla kaplı, toparlamaya kalktım, herkes eziyor, kuzenler, annem, vs.. Beceremedim.
Sonra bir yerlerden Zuzu çıkageldi -onu da her gece görüyorum- 'arkadaşlarıyla' o beni Moda'ya götürdü, eski evime (dayımlara çok yakındır), ara sokaklarda dolandık, Zuzu sanki başka bir kediydi, biraz 'rebel', garip evlere girdik çıktık, onu öldürmek istediler ya da ben öyle sandım.
Ama kurtardım onu ya da o beni çünkü çok korkmuştum...
Uyandığımda evin kokusu bile burnumdaydı. Yanımda Zuzu vardı.
Ben de bol ve sık rüya görürüm. Hepsini hatırladığımı iddia edemem, ama hatırladıklarım Hollywood prodüksiyonlarını aratmayacak detay ve fantastikliği içerebilir. Hala başkasına anlatmak için heyecan duyarım, ama bunun her zaman çok iyi bir kapı olmadığını anlıyorum. Şimdi daha çok kendi defterime yazıyorum. Hem yazılarım için de ilham veriyorlar bazen.
YanıtlaSiliyi yapıyorsun; bilirsin edgar allen poe da raven dahil çoğu eserini rüyalarından esinlenerek yazmış.. kimbilir belki bir gün:)
Sil