Maalesef tam karşımdaki apartman yıkılıyor.
Buna üzüleceğimi zannetmezdim zira müzik, çocuk gürültüleri, yanmış yağ kokuları rahatsızlıktı ama terasa çıktığımda selamlaştığımız amcanın beslediği kuşlar, Golden köpek Brandon (bu ismi ona ben taktım), neşe kaynağıydı.
Artık yoklar.
Şimdi moloz var.
O kepçe denen canavarın nasıl işlediğini seyrediyorum; harbiden yıkıyor, bi tos vuruyor kolona, çatı çöküyor vs.
Görüyorum karşıdan daha iki gün önce insanların oturduğu mutfağı, yatak odalarını, iniveriyor aşağıya büyük gürültüyle..
En fenası benim manzara bozulacak muhtemelen.
Denizi artık uzaktan görmiycez yakına gitcez.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder