Zira Arto'yla hala görüştüğümüzü duyan nice arkadaşımın bile şöyle bir irkildiğini, "nasıl yani? bişii mi var?!" moduna geçtiğini bilirim.
Ama tavsiye ederim.
Tabii, eski kocanız ya da karınız varsa.. Ve hala onunla arkadaşsanız -ya da görüşüyorsanız, diyelim..
Datça.. Şahaneydi.
Ben, takip ediyorsanız, Marmarisliyim, Datça'yla matçayla çok işim olmaz.
Ama ilk defa bu yüzünü gördüm Datça'nın; huzur veren, sakinleştiren ve tabii illa zeytin yedirten!
Hiçbir yerin, grubun ve sair reklamı çıkmaz bu blogda, ama bunu yapacam usta: Olive Farm.
Gidiniz. Akbaş köpekleri seviniz, tavukları kovalayınız, havuzda yüzerken ağaçtan satsuma toplayınız, Gülay Abla'nın güzelim yemeklerini mideye indirip hamakta sallanınız, zeytinyağlı sabunlarınızla yıkanıp en dingin uykulara dalınızzzzz.....
Biz orayı çok sevdik. Eskiyiz biz. Eski evli. İyi geldi bize.
Tazelendik.
hep yaparsın.. iş esas mevzulara geldi mi yüzeyde kalmayı tercih edersin.. "olive farm.. çok huzur.." yani... neyse ben olsam belki ilk bir buçuk satır ve "Eskiyiz biz.. eski evli" ifadesi hariç her şeyi siler ve oraya varan başka bir metin yazmak isterdim.. daha uzun, daha kısa? sen bilirsin!
YanıtlaSil