Berbat bir yıldı..
O aşikar..
Memleketin hali pür melalini hiç deşmeyelim.
Ama 2016 zaten gereksiz kötü bir yıldı.
(Bunu yıllara mal etmek de ne kadar doğru?)
En çok bu yıl hastaneye gittim, mesela.
Endoskopi, kolonos, kardio; canlarım..
Annemi az kalsın acilde bırakıyordum, mesela..
Sonrasında kendimden geçtim, yıllar önceki 'manyağa' döndüm (demek yılların bi mesuliyeti yokmuş)..
Marmaris en sert kışlarından birini yaşadı, ertesinde en kısa süren bereketsiz yazını..
Şimdi daha beterinden korkar oldu.
Birkaç gün önce de İstanbul'daydım. Farklı değil.
Herkes kızgın, dertli, üşümüş.
Güllük gülistanlık bi ülkede yaşamadığımızı zaten biliyorduk.
Ama böylesine umutsuz bir halk, elektriklerini kesercesine!- karanlıkta bırakılan bir Türkiye bilmiyorum ben..
Şimdi size yılbaşı akşamı boyu bir kez daha 15 Temmuz'u pompalayacaklar; kahramanlık destanları yazacaklar, onları yazanların içerde olduğundan bahsetmeyecekler.
Ve siz inanacaksınız.
Nerden başımıza geldi bu işler, diyeceksiniz.
O zaman iyi eğlenceler, iyi uykular, iyi yıllar...
Görüşürüz.
Zira 2016'yla görülmemiş bir hesabım var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder