Şöööle uzatırdık bacaklarımızı karşılıklı banklarda, bir muhabbet bir güzellik.. Bir buçuk saat öğlen vakti.. Okula sadece o yüzden gittiğimi bilirim.
25. mezuniyet yılımızı kutladık. Üsküdar Amerikan'ın bahçesi görmeyeli değişmiş; binalar yapılmış bi sürü, olanların adları değiştirilmiş, ama biz yolumuzu bulduk neticede..
Yemeğimizi yedik, içkimizi içtik, audiotoriumda kendimizden yaşlarca büyük mezunları dinledik, ağladık, güldük..
Ben yine çıkıntı yaptım: dedim. niye imzalamadınız lan bildiriyi? Konuşacaklarını, görüşeceklerini söylediler.
E biz de konuştuk. Sözcümüz Didem 'Atatütk'ün çocuklarıyız' dedi, İstanbul Erkek'in 'Karanlıklara Geçit Vermeyeceğiz' mesajını verdi, 'Acil müdür aranıyor' demedi neyse...
Alkışımızı, plaketlerimizi aldık, Büyükada'nın yolunu tuttuk.
Bir seviştik, bir dans ettik, artık orası bize kalsın. Çok özlemişiz birbirimizi.
İnsanın harbiden. işte budur, ben burada olmalıyım, bu insanlarla, dediği an vardır. Ha tam da oydu bizim reunion. Banktan banka sohbet devam... Hiçbir şey kaybetmemişiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder