Sonra susmaya karar verdi Can. Bana bir şey yüzünden, muhtemelen Adapazarı’yla çok dalga geçtiğimden, taktı ve sustu. Karşımda oturuyor. Tek kelime yok. Sustu.
Susmadan önce “Yeter artık git Ayşe! Gerdin beni” de dedi üstelik. Ben kalkmadım masadan. Oturdum. Ben de sustum, onunla birlikte. Ki hiç yapmam.
Sonra ne yaptım… O karlı geceyi anlattım. İlk defa, birine… Yavaş yavaş. O da bana bir şey anlatma ihtiyacı hissetti. Eski karısını anlattı. Nasıl düzmece evlendirildiğini, hatta onu nasıl dövdüğünü…
Ne yapacağım ben bu adamla? “Bitecek Ayşe” diyor bir de. Ne bitiyor? Biten ne?
Sonra beni otobüste uğurlarken gözleri… Elini cama yaslaması… Biten ne? Ayşe’nin başı büyük belada. Ve daha yeni başlıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder