nörüyon

Malum, mart geldi, kedi milleti çatılarda, ağaçlarda, bahçede, apartmanın içinde; ciyak ciyak..
Bazen ayırmaya çalışıyorum, beş tane erkek kedi birden bir yavrucağa musallat oluyor, kovalıyorum, bir bakıyorum, o da ne kadar miyaklasa, pek şikayetçi değil... İki üçü kaçıyor, sonra aynı sahne tekrar..
Karışılmaz zaten kedilerin işine. Onlar bilir.
Ama insanlara bir karışalım.
Kadınlar Günü'nü idrak ettiğimiz, baharı selamladığımız şu günlerde, kadınlara erkeklere karışmakla kalmayıp sorgulayalım.
Çook "başarılı" kadın tanıdım. İşleri gücünden aşkın, halinde vaktinde, sporunda, evinde, çocuğunda...
Bazısı eşini, ailesini terk etti bunun için.
Ama hiç öyle bir erkek figürüyle karşılaşmadım; kendi evini kurmak için her şeyden vazgeçen, ailesine bayrak açan, çocuğuna bakmak için işinden olan, nefret ettiği insanlarla her gün zoraki yüzyüze gelen...
Ne bileyim neden, erkeğin daima bir çıkış yolu var. Kadınınki zor.
Şimdi sevgili cumhurbaşkanımız sayıklıyor; "Kadına şiddeeeet!" filan diye. Sonra kendi kızını kurmaca bir suikasta kurban ediyor.
Sayın başbakanımız "Özgecan sembol" diyor, İzmir'de cinayet kurbanı kadınlar için inşa edilen duvarı eleştiriyor..
Nörüyonuz, derler Ege'de, beyler, sayın erkek kediler, nörüyon?