nassıl?

Hani hep insanın içinde "Yaparım nasıl olsa" hissi vardır.. His demeyelim ona da, güdü diyelim.
Sabah kalkıp, yumurta yapmaktan vazgeçip, "Yarın sabah yerim nasılsa"dan bahsetmiyorum.
Her sabah kalkıp, aynı güne uyanıp, tekrar aynı şeyleri yapmak zorunda olup, berikini yapamamaktan bahsediyorum.
Kaç yaşına gelirsek gelelim, hep o "güdü" bir şekil var di mi: Nasıl olsa bir gün New York'a giderim ya da nasıl olsa bir gün sahneye çıkıp şarkı söylerim ya da mutlaka bir roman yazarım...
İnsanoğlunun ölümlü olduğunun farkında olan tek canlı olduğu söylenir ama herhalde bu yanlış bilgi.