smokinli

Bizim arka bahçede bir kedi var; siyah beyaz, beşiktaşlı, smokinli bir beyefendi...
Ama tam bir "loner" kendisi...
Sabah uyanır, patilerini yalar, komşuda artan yemek varsa ona bakar, kıvrılır uyur çatıda.
Hiçbir kediye köpeğe insana bulaşmaz, sanki kafasında Leonard Cohen çalarcasına -ya da Neşet Ertaş- işine bakar, gökyüzüne, dolunaya bakar, dalar....
Bu kedinin besleyeni yok.
Bir de bizim aşağıda neşeli kediler var; Benekli, Karagöz, Çamurlu, Dumanlı vs...
Onlar çok iyi besleniyor, kapı gıcırtısına yemek bekliyorlar.
İstese Smokinli de gelir bizim bahçeye.
Ama gelmiyor.
Arada Zuzu'yla pencereden paslaşıyorlar. "Ne konuşuyorsunuz" diyorum, "Bir şey konuşmuyoruz" diyor Zuzu, sadece "anlaşıyorlarmış"...