Ben terastan seyrettim.
O esnada bilmediğim bi yerlerde insanlar ölüyordu.
Hala öyle.
Bazıları çok sevinçli; 'Biz de gider canımızı veririz' diyor.
Ötekisi sinirli; ahlaksız diyor, vs..
Biz bütün bunlardan ırak bir -ya da pek çok- doğumgünü kutladık.
Çok şendik, çok içtik, eğlendik...
Ve fakat..
Toplumdaki ayrışmayı, acayipleşmeyi Marmaris'te bile görebiliyormuşsun.
Kadın erkek ilişkilerinden başladı muhabbet, ying yang'a sardı, feng shui'ye atladı, boncuklardan Dalai Lama'ya kadar gitti...
Velhasıl herkesin kafa, kalp karman çorman..
O zaman soralım sadece Türkiye'de (eğer hala ona da sahipsek), sorulan soruyu:
Ne olacak bu memleketin hali?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder