yaban

Bugün bir film seyrettim, geçen Oscar'larda en iyi kadın, en iyi yardımcı -ne demekse- kadın aktris ödülüne aday olmuş, pek sevdim. Hem de kadın Reese Witherspoon, hiç sevmem. Ama "yardımcı" Laura Dern, severiz...
Neyse, film harbi bi öykü üzerine; Cheryl Strayed (isme takılmayın, değiştirmiş, filmde herşey birebir), Pasific Crest Trail yapmak istiyor: yani bütün Amerika'yı Meksika'dan Kanada'ya kuzeyden geçmek istiyor!
Bu bi nevi Route 66 yapmak gibi bir şey, ama daha zor.. Neden? Çünkü YÜRÜYORSUN.
Arkanda senden daha büyük bi backpack, çöllerden, göllerden, karların içinden geçiyorsun...
Peki kadının sorunu ne diyeceksiniz; aslında kısacası annesini kaybetmiş.. Sonra bütün hayatını..
O manzarayı görmek isteyerek yola çıkmış sadece ve binlerce zorluktan geçmiş.
Genelde böyle hikayeleri pek sevmem ama kadının bir söylediği bana pek dokundu, belki yakın hissetttiğimden:
"Belki her şeyi doğru yaptım. Belki annemin olmamı istediği kızı 40.5 senede oldum. Belki eroin bana iyi geldi. Belki istediğim her adamla yatmak bana ders verdi. Belki iyi ki boşandım. Ve daha çok boşanırdım. Ve hiç pişman olmazdım. Bu yaban bana iyi geldi."

Cheryl Strayed, Pasific Trail'i tamamlayan ender kadınlardan biri olarak köprüde 6 yıl sonra evlendi, şimdi evli ve çocuklu...